Met de verkiezing van Donald Trump op 5 november en zijn inauguratie tot 47e president van de Verenigde Staten op 20 januari is het wereldbeeld in enkele weken drastisch veranderd. Europa, Nederland incluis, maakt kennis met de harde realiteit. Een realiteit die niet langer gebaseerd is op allianties, maar op transacties.
Gewend en verwend als we waren met lage prijzen voor voedsel en energie en de onbetwiste steun van de Amerikanen als het om onze veiligheid gaat, wordt op een hardhandige wijze duidelijk dat Europa haar ‘eigen boontjes moet doppen’.
Voedselzekerheid en veiligheid vragen om voorrang
We maken een vrije val van de piramide van Maslow. Tot voor kort leefden we in de luxe om ons druk te kunnen maken over zaken als zelfontplooiing en ethiek; de top van de piramide. Nu vragen voedselzekerheid en veiligheid om voorrang.
Nood breekt wet
‘Ieder nadeel heb zijn voordeel’ luidt een welbekende Cruijffiaanse uitspraak. Ruw wakker geschud blijkt Europa in staat in een kort tijdsbestek verstrekkende keuzes te kunnen maken als het gaat om omvangrijke investeringen in onze defensie.
We moeten zuinig zijn op onze boeren, tuinders en vissers
Wat betekent het onorthodoxe optreden van Trump voor de agri- en foodsector in Nederland? Allereerst het besef dat we zuinig moeten zijn op onze boeren, tuinders en vissers: goed voor voldoende, veilig en gezond voedsel van dichtbij. Een kwaliteit waarvoor Nederlandse voedselmakers wereldwijd aanzien genieten. Een eigenschap met geostrategische waarde bovendien.
Daarentegen hebben Nederlandse burgers amper een idee waar voedsel vandaan komt en worden boeren, tuinders en vissers opgezadeld met een almaar groeiende papierberg van in de praktijk vaak onhaalbare eisen. Groene en blauwe natuurdiensten krijgen applaus, maar worden amper beloond. Dit besef is eveneens in Europa doorgedrongen met het afremmen van de Green Deal plannen.
Wat draag jij bij aan een beter, gezonder en veiliger Nederland?
Deze ongemakkelijke waarheid raakt ons recht in het gezicht. Wat betekent dit voor jou persoonlijk? Plannen maken is mooi, realiseren beter. Ben je actief in de periferie van de land- en tuinbouw? Stel jezelf dan eens de vraag wat jij vandaag daadwerkelijk hebt bijgedragen aan een beter, gezonder en veiliger Nederland?
Als je dit antwoord schuldig blijft, wordt het wellicht ook voor jou tijd om in actie te komen. Door je te laten omscholen bijvoorbeeld. Minder te praten, meer te gaan doen. Ben je je uurtarief echt waard of zorg je louter voor vertraging van de voedseltransitie en verhoging van voedsel- en grondprijzen? Help een boer, tuinder of visser. Volg een vakopleiding. Word monteur, elektricien, programmeur, metselaar, timmerman, operator of machinebediener: beroepen waar een schreeuwend tekort aan is. Wat kun jij echt maken?
En voor de senioren onder ons: als je je vermogen aan het Nederlandse agrocomplex hebt te danken, wordt het dan niet tijd om pro deo te gaan werken? Vermogen dat beter ingezet kan worden voor een fatsoenlijke publiekscampagne waarin inspirerende voedseloplossingen centraal staan. Een campagne gebaseerd op positiviteit in plaats van negativiteit. Kennisoverdracht leidt tot begrip, begrip tot waardering, waardering tot ‘a license to act’. Dit is de tijd om ons egoïsme opzij te zetten. Dit is de tijd van samen én doen. Ongemakkelijk, maar waar.
Auteur: Wim Groot Koerkamp
